Można powiedzieć, że każdy jest ekspertem jeżeli chodzi o wychowywanie własnego dziecka. Poniekąd tak jest, ponieważ to właśnie my znamy nasze dziecko najlepiej i to my wiemy co powinniśmy mu zapewnić. Chcemy aby było ono szczęśliwe więc robimy wszystko co w naszej mocy aby to szczęście im zapewnić. Jednak nie zawsze tak jest. Czasem (mimo dobrych chęci), niektórzy ograniczają swoje dziecko. Czasem w ogóle się nim nie interesują lub nie widzą życia po za nim. W tym artykule przedstawimy wam parę stylów wychowywania dziecka.

  1. Relacje kumpelskie

Rodzic jak i dziecko są sobie równi. Nie ma w tym nic złego oczywiście bo przecież przyjaźń to coś pozytywnego. Jednak niektórzy rodzice mogą tą ideę źle pojmować w szczególności jeżeli chodzi o ich dziecko. Mogą obarczać dzieci swoimi problemami, prywatnymi sprawami. Dziecko może nie być przygotowane emocjonalnie na takie wyznania. Taka potrzeba wyżalenia się najczęściej pochodzi ze strony rodzica. Problem jest taki, że dziecko może niepotrzebnie brać na siebie odpowiedzialność i winę za niepowodzenia rodziców w ich prywatnych sprawach. Może to prowadzić do trudności w usamodzielnianiu się, poczucia odpowiedzialności za rodziców czy do lęku separacyjnego.

  1. Wychowanie pod kloszem

Często można spotkać się z typem rodzica, który za wszelką cenę chce ochronić swoje dziecko przed każdym możliwym stresem, bólem, problemem. Jest to toksyczne podejście, które wynika oczywiście z chęci ochrony swojej pociechy jednak w dłuższej perspektywie czasu może prowadzić do braku samodzielności ze strony dziecka. Taki rodzic naraża swoje dziecko na różne problemy takie jak depresja, załamania nerwowe przy niepowodzeniach, niedojrzałość czy agresja w relacjach z rówieśnikami.

  1. Rodzic, który stale krąży wokół dziecka

Takiego rodzica można nazwać helikopterem. Stara się on za wszelką cenę chronić swoje dziecko przed niebezpieczeństwem. Nawet w takich sytuacjach gdzie nie ma takiej potrzeby. Wynika to oczywiście z troski, jednak w ramach tego rodzic często wyręcza dziecko i nie pozwala mu na poznanie świata. Taki rodzic uważa, że dziecko będzie bezpieczne tylko i wyłącznie z nim. Może to prowadzić do różnych zachować u dziecka takich jak lęk przed światem czy nawet społeczeństwem.

  1. Obojętność

Do tej kategorii możemy zapisać takie zachowania jak obojętność uczuciowa ze strony rodziców, zbyt wysokie wymagania czy po prostu brak zainteresowania dzieckiem. Jednak na pierwszy rzut oka możemy tego nie zauważyć bo przecież dziecko jest dobrze ubrane, dobrze się uczy lub ma mnóstwo zabawek. Jednak nie posiada ono uwagi rodzica. Może to prowadzić do tego, że takie dzieci nie mają wytyczonych granic co sprawia, że postępują tak jak podpowiada im ich dziecięcy instynkt. Jest to zaburzenie emocjonalne, które prowadzić może do wybuchowego charakteru czy do nie radzenia sobie z emocjami.

  1. Wychowanie przedmiotowe

Taki styl wychowania najczęściej występuje u rodziców młodych, którzy są dobrze wykształceni, dobrze zarabiają i mają wysoki standard życia. Dla takich ludzi dziecko często jest nagrodą i potwierdzeniem własnej wartości i pewności siebie. Traktują oni dziecko przedmiotowo co oznacza, że nie liczą się z ich zdaniem. Maluch ma być grzeczny, posłuszny i miły. Jeśli taki nie jest to po prostu go nie akceptują. Może to prowadzić do depresji wśród dzieci, poczucia odrzucenia czy braku wiary w samego siebie.

To jak wychowamy nasze dzieci zależy tylko od nas. Pamiętajmy jednak, że to jaką drogę obejmiemy przy wychowywaniu naszego dziecka będzie na niego w jakimś stopniu wpływać.